المانیتور
در گزارشی به بررسی کاهش نفوذ عربستان سعودی در منطقه مقابل رقیب دیرینه
خود، ایران پرداخته است. طبق این گزارش عربستان درحال از دست دادن نفوذ خود
در سراسر منطقه است. علت این شکست نیز هرچند به عواملی خارج از کنترل
سعودیها مرتبط است اما تا اندازهای نیز در نتیجه ضعف ذاتی ظرفیت عربستان
رخ داده است.
عربستان
در دوره صدام حسین با یک رژیم دوست مواجه بود و این دو در دهه 1980 شرکای
نزدیکی برای محدود کردن موج انقلابی از سوی ایران به شمار میرفتند. در
سال 2003 و پس از تصمیم آمریکا برای سرنگونی صدام ملک عبدالله، پادشاه
عربستان از عدم حضور یک سنی قدرتمند در راس حکومت عراق به شدت نگران شد.
سعودیها مطمئن بودند که ایران این فضای خالی در عراق را با نفوذ خود پر
خواهد کرد و احمد چلبی را در فرآیند تصمیمگیریهای عراق بعد از جنگ در
دولت بوش عامل ایران میدانستند.
از
سوی دیگر حمایت سعودیها در نبرد علیه داعش در سوریه به یک نگرانی جدی
تبدیل شده زیرا شکست داعش بار دیگر باعث گسترش نفوذ ایران و شیعه در عراق و
سوریه خواهد شد. حضور ایران، حزبالله و روسیه در جنگ سوریه باعث دور شدن
عربستان از اهداف مورد نظر خود شده است. اسد نیز در مقایسه با سال گذشته با
اطمینان بیشتری در قدرت حضور داشته و سوریه بیش از گذشته به ایران و
حزبالله وابسته است.
در
لبنان نیز روی کار آمدن میشل عون خبر چندان خوشایندی برای عربستان نبود و
این نیز به نوع خود یک عقبنشینی برای سعودیها به شمار میرود. انتخاب عون
پس از دو سال بحران سیاسی در لبنان دلیل دیگری بر صحت این ادعا است که باد
به کدامین سمت میوزد. سعد حریری نیز که درتلاش برای تشکیل دولتی مخالف با
حزبالله است نیز در این میان با کار بسیار سختی مواجه خواهد بود.
آمار
در عراق و لبنان علیه سعودیهاست. اقلیت سنی درحال باختن قافیه به شیعیان
هستند. در هر دو کشور نیروهای سیاسی سنی به شدت از یکدیگر گسسته هستند.