حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان مطرح کرد وقتی از امام صادق(ع) درباره نحوه زندگیشان سوال شد
حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان با اشاره به سوال فردی از امام صادق(ع) درباره نحوه زندگی ایشان، گفت: پاسخ‌های اهل بیت(ع) شیوه چگونه زیستن را به انسان تعلیم می‌دهد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان در ادامه سلسله جلسات سخنرانی خود در حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) گفت: از زمان وجود مبارک پیامبر اسلام، تا زمان پایان غیبت صغری، مردم عاقل، بینا و خردمند، سؤالاتی را از محضر چهارده معصوم داشتند که هریک از معصومین به تناسب سؤالی که از آنها شده، پاسخ‌های بسیار مهم، با ارزش و راه‌گشا به داده‌اند.
وی افزود: اگر سؤال کنید که حقیقت، عمق و واقعیت مجموعه این پاسخ‌ها چیست، یک کلمه می‌توان پاسخ گفت و آن اینکه این پاسخ‌ها چگونه زیستن را به انسان تعلیم می‌دهد.
حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان به نمونه‌ای از پرسش مردم از امام صادق(ع) اشاره کرد و گفت: مردی خدمت حضرت صادق(ع) رسید و دربارهٔ کیفیت زندگی این امام همام سؤال کرد: «علی ماذا بنیت امرک»، یا بن رسول‌الله! زندگی خودتان را بر چه اساسی پایه‌گذاری کرده‌اید؟ امام صادق(ع) هم جواب این پرسش را سخاوتمندانه داده‌اند و تا روز قیامت، یعنی تا برپاشدن قیامت، به درد تمام مردان و زنان تاریخ می‌خورد؛ اگر مرد و زنی بر این اساس که امام صادق پاسخ داده‌اند، عمل کند، طبق یکی از آیات سورهٔ مبارکهٔ فاطر هیچ ضرر و خسارتی به آنها وارد نمی‌شود و این مدت کوتاه عمر را در هر روزگاری، در هر شرایطی و در هر زمانی، پاک، سالم، صحیح و درست می‌گذرانند و این گذرانِ عمرشان بر اساس این روایت، یک تجارت می‌شود که پروردگار عالم در آن آیهٔ سورهٔ فاطر می‌فرماید: «تجارة لن تبور»، کسادی، توقف، ضرر و زیان در این تجارت راه ندارد، «لن تبور». اصلاً درِ ضرر و درِ خسارت به روی این تجارت کاملاً بسته است.
این مفسر و محقق قرآن کریم افزود: امام(ع) به این فرد فرمود: تمام زندگی من بر چهار علم، بر چهار معرفت و بر چهار دانایی، علم، فهم و آگاهی برپا شده است. شما شنیده‌اید که پیغمبر اسلام دربارهٔ علم چه فرموده‌اند؟ «العلم نور»، دانش و آگاهی و فهم، نور است؛ این دانشی که امام صادق فرمودند، نور است و دانش‌های دیگر به فرمودهٔ خود امام صادق، فضل است و نه نور.
حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان یادآور شد: در سورهٔ مبارکهٔ حدید می‌خوانیم: «یوم تری المؤمنین و المؤمنات یسعی نورهم بین ایدیهم و بأیمانهم» حبیب من! هرچه مرد و زن مؤمن در قیامت است، یعنی آنهایی را می‌بینی که از این معرفت و از این نور برخوردار بودند و با این نور زندگی کردند و نورشان ـ یعنی آن نوری که به‌دست آورده‌اند و ذخیره کرده‌اند ـ به صورت اعتقاد و عمل در پیشاپیش آنها و از جانب راست آنها در حرکت است، اینها هم دارند در کنار این نور قدم برمی‌دارند؛ همان وقت می‌شنوند که شما را به بهشتی که «تجری من تحتها الانهار» بشارت باد، یعنی این نوری است که آدم را به بهشت می‌رساند.
انتهای پیام/